De werkdag van

Anne

Thuiswerken heeft voor mij zowel voor- als nadelen. Een groot voordeel is dat ik dagelijks 2 tot 2,5 uur aan reistijd bespaar! Een nadeel is uiteraard het weinige directe contact met de collega’s. Al spreken we elkaar elke dag via Teams, het is toch anders als even naar iemand toelopen voor een onderonsje of om een rondje koffie te doen. Ook de (woord)grappen van de collega’s mis ik; het is bij tijd en wijle een bijzonder stel! Ik werk sinds november 2020 vooral thuis, ook omdat ik eind vorig jaar een tijdje mantelzorger voor mijn vrouw was.

Ik vind het belangrijk om zoveel mogelijk een vast dagritme aan te houden:
’s morgens op tijd opstaan (kwart over zes), daarna eerst 45 minuten wandelen, dan ontbijten en om half acht beginnen met werken. Mijn werkplek is op de zolder en net voor het dagelijkse teamoverleg loop ik even naar beneden voor een kopje koffie. Na het teamoverleg doe ik dat nog eens voor een tweede bakkie. Naast het dagelijkse teamoverleg heb ik overdag best veel contact met collega’s, per e-mail of beeldbellen. De lunch, die we op kantoor met alle collega’s genoten in onze ‘kantine’, deel ik nu samen met mijn vrouw. Zo eten we standaard een heerlijke kop zelfgemaakte gezonde soep (nee: geen zakjes of blikjes!). Doordat ik nu geen reistijd heb, ben ik rond kwart over vier klaar met mijn werk en is er ’s middags nog tijd om iets leuks doen. Als het weer het toelaat ga ik, als geboren en getogen Harlinger, graag even samen met mijn vrouw ‘een haventsje om’ of ‘de suuderpier uut’. En zomers kun je ons daar ’s avonds ook regelmatig vinden: het wad bij Harlingen heeft de mooiste zonsondergangen van Nederland!

Jelmer

De wekker zetten hoeft ook in de tijd van het thuiswerken nog steeds niet. De kinderen zorgen er wel voor dat je op tijd rechtop in je bed zit en het normale ritme begint. Het strakke regime lijkt er wel vanaf, want de kinderen voelen de druk niet van de klok die zegt dat ze naar school toe moeten. Nee papa we hoeven nog geen kleren aan nee papa we willen nog even televisie kijken. Nee papa ik hoef vandaag bijna geen huiswerk te maken…

Klokslag 8 uur verandert echter het regime. Opa en Oma doen hun intrede, want het is tijd voor thuisonderwijs. Met twee volwaardig gepensioneerde basisschool leraren als ouders ben ik misschien wel een van de meest gelukkige papa’s van dit moment. De kinderen aan de keukentafel en de rust keert weer terug in huis. Opa en Oma kunnen uitleggen op het niveau van de kinderen en dat merk je aan alles….heerlijk!

Ik nestel mij in mijn Sparco racekuip meegenomen van kantoor en start mijn dag vanuit de aanbouw, zodat ik de schreeuwende kinderen via Google Meet niet hoeft te horen. Het eerste anderhalfuur is vaak in alle rust werken zonder collega’s waarna we om 10 uur de dagstart doen. Even een ieder zien en spreken en na 20 minuutjes weten we weer precies waar we vandaag met zijn allen mee aan de slag gaan.

Tussen de middag is het dan weer heerlijk gezellig. Even met de kinderen om de tafel en lekker samen lunchen. Even gauw naar buiten om te spelen, maar ook even de matjes uitrollen en gymnastieken om te zorgen dat we in beweging blijven en niet te stijf worden.

Gelukkig kan ik zo nu en dan naar kantoor om met een enkele collega te overleggen, want ondanks alle teamsmeetings gaat er niks boven de gezelligheid en het samenwerken op kantoor. Wat mij opvalt is dat alle teamssessies een stuk meer energie vergen dan een face-to-face gesprek, dus hopelijk komt er toch weer een tijd dat we dat weer veel meer kunnen doen.

Aan het einde van de middag is het tijd om voor nu eerst af te sluiten. Even met de kinderen naar buiten en op jacht naar Happystones. Het hele dorp ligt ermee bezaaid, alleen het fenomeen van de stenen weer opnieuw verstoppen gaat er bij de twee spruiten nog niet in.

Als de kinderen wel gevoed weer op bed liggen nog even de tijd om de laatste dingen voor het werk op te pakken en dan lekker naar bed!